فرض کن حضرت مهدی(عج) به تو ظاهر گردد.
ظاهرت هست چنانی که خجالت نکشی.
باطنت هست پسندیده ی صاحب نظری.
لقمه ات در خور او هست که نزدش ببری.
پول بی شبهه وسالم زهمه داراییت.
داری آنقدر که یک هدیه برایش بخری.
حاضری گوشی همراه تو را چک بکند.
با چنین شرط که در حافظه دستی نبری.
واقفی بر عمل خویش تو بیش از دگران.
می توان گفت تو را شیعه اثنی عشری..
